บทที่ 35 แออัด

เสียงของลิลลี่เจือความตื่นเต้นขณะชี้ไปยังพืชป่าใบหนาที่ขึ้นแผ่อยู่บนพื้น “นี่กินได้นะ! เอาไปทำสลัดหรือต้มซุปก็ได้!”

เธอทรุดตัวลงนั่งยองๆ โดยไม่สนใจโคลน แล้วรีบเด็ดผักป่าอย่างรวดเร็ว

น้ำฝนไหลซึมจากเส้นผมลงมาตามลำคอ ทำให้เธอสั่นสะท้าน เธอพยายามอดทน แต่เดวิดขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วถอดเสื้อแจ็กเกตของเขาออ...